عکس یادگاری و فردا شبی که پدر پرواز کرد
دختر شهید خلبان «هوشنگ کیان آرا» می‌گوید: پدرم در آخرین تماس‌ها به مادرم گفته بود اگر نیامدم دخترم را دست تو می‌سپارم، او را آزاده، مستقل و معتقد بار بیاور، مطمئن هستم جوری که من می‌خواهم او را تربیت می‌کنی.
به گزارش خبر 8 به نقل از خبرگزاری ایرنا
هوشنگ کیان آرا یکی از خلبانان شهید نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است که ۲۹ آبان سال ۱۳۳۱ در شهر تبریز چشم به جهان گشود. پدرش حمید، خیاط بود و مادرش، انیسه نام داشت. دوران تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در زادگاهش طی کرد و به خاطر علاقه به پرواز و خلبانی در سال ۱۳۵۱ توانست در نیروی هوایی ارتش استخدام شود.
دوران مقدماتی از جمله آموزش زبان انگلیسی و فنون اولیه پرواز را در ایران طی کرد و پس از آن برای تکمیل دوره پرواز با هواپیماهای پیشرفته عازم آمریکا شد. دوره عالی پرواز را هم در آمریکا با نمرات بالا به پایان رساند و توانست نشان خلبانی را دریافت کند. پس از بازگشت به کشور با دستور ستاد نیروی هوایی ارتش به جمع خلبانان جنگنده F-۴ در پایگاه نهم شکاری بندرعباس پیوست.
وصیت خلبان کیان آرا برای دخترش
پانته آ کیان آرا دختر شهید خلبان کیان آرا درباره خاطراتش از پدر در گفت وگو با خبرنگار ایثار و شهادت ایرنا اظهار کرد: پدرم در آخرین تماس ها به مادرم گفته بود اگر نیامدم دخترم را دست تو می سپارم دخترم را آزاده، مستقل و معتقد بار بیاور، مطمئن هستم جوری که من می خواهم او را تربیت می کنی. این وصیت پدرم را مادر همیشه به من می گوید. برایش بسیار مهم بوده که من قوی باشم.
وی افزود: من ۲ سال و نیمه بودم که پدرم به شهادت رسید خاطره زیادی از او در ذهنم نیست، ما بندرعباس نزدیک محل کار پدرم زندگی می کردیم او از پایگاه هوایی دزفول با هواپیمای جنگی به ماموریت می رفت با اینکه بیشتر مواقع در ماموریت بود وقتی به خانه می آمد مرا به کنار دریای خلیج فارس می برد، دست مرا می گرفت و با هم قدم می زدیم، با من بازی می کرد، از من عکس می گرفت و مرا در آغوش می گرفت. آخرین عکس یادگاری که با پدرم دارم مربوط به شب قبل از شهادت اوست.
پانته آ ادامه داد: به خاطر دارم پدرم برای تولدم یک کیک خامه ای خرید و یک عروسک به من هدیه داد، آن عروسک را خیلی دوست داشتم، اما متاسفانه در اسباب کشی گمش کردم اما عکس آن را دارم. وقتی پدرم مفقود شد مادرم زیاد به من هدیه می داد و می گفت از طرف پدرت است و من باور می کردم اما بزرگ تر که شدم فهمیدم آنها را خودش می خریده است.
به گفته دختر شهید خلبان کیان آرا، پدر و مادرش با هم فامیل بودند و با عشق و علاقه با هم ازدواج کردند و این زندگی فقط ۳ سال و نیم به طول کشید.
پانته آ ادامه داد: خلبان های هواپیماهای جنگی باید از نظر حواس های پنجگانه قوی، خونسرد و صبور باشند پدرم این ویژگی ها را داشت و از لحاظ شخصیتی فردی قوی، مصمم، مهربان و آرام بود.
نحوه شهادت/ همیشه منتظر پدرم بودم
دختر شهید خلبان کیان آرا می گوید: صبح روز ۲۳ آبان سال ۱۳۵۹ به خلبان علی اکبر سامانی (کابین جلو) و خلبان هوشنگ کیان آرا (کابین عقب) ماموریت پشتیبانی رزمی نزدیک از نیروهای سطحی با هدف آزادسازی مناطق اشغالی (سوسنگرد) واگذار می‌شود؛ پس از بمباران مواضع مورد نظر هواپیمای آنها در ۱۲ مایلی غرب دزفول هدف پدافند دشمن قرار می گیرد و سقوط می کنند.
اوایل به ما می گفتند او اسیر شده اما مدتی بعد اعلام کردند مفقود الاثر است، ۱۱ ساله بودم که خبر شهادت پدر را به مادرم دادند اما چون فصل امتحاناتم بود مادر صلاح ندید خبر را به من بدهد، مرا به خانه یکی از اقوام برد تا متوجه موضوع نشوم. در مراسم های پدرم حضور نداشتم اما بعد فهمیدم تمام مراسم ها مفصل و با تشریفات برگزار شده بود. یکسال بعد مادرم به من گفت که پدرم به شهادت رسیده، از شنیدن این خبر بسیار ناراحت شدم چون همیشه ته دلم امیدوار بودم پدرم یک روز باز می گردد.
پانته آ افزود: از پدرم یک ماکت هواپیماهای فانتوم کوچک، عکس ها و لوح تقدیرهایش برایم به یادگار مانده است.
دختر شهید خلبان کیان آرا می‌گوید: من با عکس های پدرم حرف می زنم و با او درد و دل می کنم و برای رفع دلتنگی ها به بهشت زهرا بر سر مزارش می روم، یکی از عکس های او را بزرگ کردم و در اتاق نصب کرده ام، احساس می کنم پدرم مرا می بیند، همیشه هر کاری انجام می دهم در دلم می گویم اگر پدرم زنده بود از من رضایت داشت و به من افتخار می کرد و آیا من به ایده آل هایش نزدیک هستم.
وی اضافه کرد: من دو سال در دانشگاه در رشته ادبیات تحصیل کردم اما بعد رشته ام را تغییر دادم و در رشته حقوق تا مقطع کارشناسی ارشد ادامه تحصیل دادم. سعی می کنم مثل پدرم شجاع باشم بچه بودم سر نترسی داشتم اما اکنون کمی محتاط تر شده ام.
پانته آ در مورد متن وصیت نامه پدرش گفت: پدرم وصیت نام کتبی ندارد وصیت او همان حرف هایی است که در آخرین تماس های خود درباره من به مادرم گفته است.
شهادت
هواپیمای خلبان کیان آرا در ۱۲ مایلی غرب دزفول هدف پدافند دشمن قرار گرفت و سقوط کرد، بقایای پیکر پاک وی در بهمن سال ۱۳۶۷ به ایران تحویل داده شد.
پیکر شهید خلبان کیان آرا در قطعه ۴۰ ردیف ۴۷ شماره ۱ بهشت زهرا (س) تهران آرام گرفته است.
